Ergernis enzo.

Yep, nieuw jaar.. dus weer "goede" voornemens. Zo ook toch eens vaker wat te proberen te schrijven. Vandaar.. maar uiteraard/helaas weer té veel ergernissen enzo.

Allereerst is daar de coulance die fietsers sinds enkele maanden wordt geboden. Het fietslampje. Nou zit er meestal al wel een set vaste lampjes op onze tweewielers.. maar om een of andere manier gaan die dingen vrij makkelijk stuk. Repareren is niet onze sterkste kant.. dus.. dan maar als kamikazi op de fiets. (Want zeg nou zelf, niet héél veel fietsers houden zich nog aan de regeltjes die ze én op de lagere school hebben geleerd én die menigeen nog eens dunnetjes heeft overgeleerd voor het rijbewijs). Zonder licht de straat op.. het kan.. maar dan zou je toch verwachten dat men wat zorgvuldiger (lees bewuster, met verstand) zich in het verkeer zou gaan verplaatsen. Niets van dat alles.
Maar goed. Nu mag eenieder dus losse lampjes gebruiken.. en dan zul je zien dat de achterlijkheid van hoe men fietst ook blijkt in de manier waarop de lampjes worden gebruikt. En het is zo simpel. Wit vóór. Rood áchter. Maar da's natuurlijk achterlijk. Je bent toch ook prima zichtbaar met rood voor en wit achter? Of 2x wit of 2x rood. BOEIEN!! En met al die gele straatverlichting is het al zo lastig om stoplichten te zien.. En dan ook de plaats wáár die lampjes gekwakt worden. Op de kontzak.. opzij. (Echt,.. de reflector achterop gaf nog meer licht!!)

En dan nog zo'n fijne ergernis. Op mijn werk moeten wij brieven schrijven. Het meest zotte daarbij is dat die brieven 's nachts worden geschreven om mensen die overdag worden overgeplaatst te begeleiden. En overdag wordt dan natuurlijk nog wel eens een kleine aanpassing gedaan.. en dan komt dus uiteindelijk de naam van een ander onder de brief. AAaaarrrrgh.. heb je daar dan nachtenlang je best voor gedaan? Blijkbaar. Het zuigt.