Onherkenbaar..

Natuurlijk, ik heb sinds een paar maanden een snor met sik gekweekt op mijn gezicht. Maar het blijft toch vreemd als je een collega groet, waarmee je 3 jaar geleden enige tijd vrij intensief mee hebt samengewerkt, en ze je niet herkent. En dat terwijl zij bekend staat om haar geheugencapaciteiten en ik.. de mijne begint steeds meer op een vergiet te lijken. Erg handig voor bij het koken maar wat minder aangenaam in mijn werk.

Het kan natuurlijk ook zo zijn dat ze mij wel herkende maar er verder geen ruchbaarheid aan wilde geven, of omdat ze geen zin had in een babbeltje terwijl haar twee kinderen om haar heen dartelde, of, of.. ik ben gewoon in de vergetelheid geraakt. En dat dat doet toch een beetje pijn.