Lifesize.

Het is en blijft zo'n rare gewaarwording. Vorige week door de opzwepende klanken van 'A Fine Frenzy' naar "mijn" vriendinnetje geraced in de auto. Was nog een hele tour.. verdwaald,.. en uiteindelijk toch gevonden.. Na hele intensieve mailwisseling en geMSN waren we er voor 99% uit: DIT IS HET! Dit zijn "wij", wij samen. Was het de uitputting van de voorgaande dagen? Té hoge verwachtingen? In ieder geval beiden nog niet helemaal op ons gemak bij de eerste fysieke kennismaking.. en toch ook opeens die 1% twijfel.. die bleef knagen. Met een paar dagen reflectie en de tijd om weer eens goed bij te slapen namen we voor éven afscheid.

Het definitieve(re) afscheid kwam enkele dagen later toen bleek dat "heel leuk" toch niet leuk genoeg bleek te zijn. Ik durfde vandaag pas weer hét nummer te draaien dat voor mij soort van thema was van onze prille relatie. 'Lifesize' van AFF.. (ze speelde hem gelukkig niet toen ik haar zag op Motel Mozaïque in Rotterdam, anders had ik het waarschijnlijk niet droog gehouden). Lekker opzwepende piano.. en als titel zo mooi verwoord als het jezelf overstijgen bij het vinden van de ware.. Als ik achteraf alle andere songs van AFF die ik haar zond tekstueel door ga spitten word ik echter minder vrolijk.. blijken ze grotendeels over het einde van relaties te gaan. Mooie binnenkomer.. of subtiele hint? In ieder geval toen (en nu nog) niet mijn idee..