Niet eerlijk..

Zoals ik al eerder op dit blog schreef: ik fotografeer al weer enige tijd. Daarvoor heb ik door de jaren heen het en ander aan apparatuur aangeschaft om steeds betere en mooiere foto's te kunnen maken. Het probleem is alleen dat ALS ik nu mijn apparatuur zou inruilen voor up-to-date apparatuur ik daar vrij weinig wijzer van wordt. Analoog is uit.. digitaal is in. En dat zal je als haast verstokt analogicus weten. Vrijwel alle analoge apparatuur wordt tweedehands voor leuke prijsjes aangeboden.. en digitaal spul is ongeveer zo duur (qua cijfertjes) als wat je destijds voor het spul in guldens betaalde. Kortom alles is best wel duur ookal lijkt dat niet zo te zijn. Balen..

Wat ook zo'n unfair geval is is die peuters en kleuters die mee kunnen liften op de professionele apparatuur van hun ouders. Laatst werd ik (en anderen uiteraard) gewezen op de uitslag van een internationale wild-fotografie-wedstrijd. Heel fijn. Manneke van 13jaar (met een professioneel fotograferende pa) had met apparatuur van duizenden euro's een paar leuke foto's geschoten en gewonnen. "Oh wat heeft die jongen een visie, oh wat knap" was Bas' zijn commentaar. GELUL! Want als je het portfolio van vader en zoon samen ziet zie je verdacht veel overeenkomsten tussen elkaars foto's. Ik (en enkele) anderren vragen ons dan ook af WIE heeft de camera ingesteld? Wie heeft het manneke naar desbetreffende locatie(s) meegenomen? Juistum.
Zoiezo was de uitslag vrij dubieus qua mededingers bij de jeugd. Ooit een mannetje van 10jaar met een D70 met 2,8-300mm-lens zien rondsjouwen? Ik ook niet.. en dat maakt zijn winnende foto er ook niet echt "eerlijker" van. Zoals iemand bij de post van Bas opmerkte: "Hoe kun je daar tegenop met je compact wegwerpcameraatje". En dan nog argumenten als: "ja, maar je moet het wel zien" en "Jullie zijn gewoon jaloers" aar kun je je achterwerk mee afvegen. Tuurlijk speelt jaloezie mee en moet je inderdaad wel enig zicht hebben.. maar met apparatuur dat (zeker digitaal) met dergelijke snelheid foto's kan maken: daar zit altijd wel iets goeds tussen.

Kortom: de huidige generatie mensen die foto's maken (en zich abusievelijk gelijk maar fotograaf noemen) is te verwent en krijgt middels foto-tips en (onverdiende) klopjes op de schouder dusdanig veel kapsones dat het voor echte fotografen vaak verdomde lastig is om de waardering te krijgen die ze verdienen.
Ik weet het. Mijn verhaal is doorspekt met jaloezie en misschien niet helemaal coherent maar ik wilde het gewoon even kwijt.