Het Ravijn..
Ik kijk best veel TV.. maar door internet en het feit dat mijn vader (toch) vaak duitse zenders op zet... (en volgt) is het toch minder geworden. Vanavond was de korte televisiefilm 'Het Ravijn' te zien. Een film waarin de hoofdpersoon een beroerte krijgt. Ik heb het van heel dichtbij meegemaakt (mijn vader is sinds enkele jaren hemiplegisch) en een groot deel van de film was dan ook heel herkenbaar. Daarnaast heb ik door mijn medische opleiding over CVA's, het cerebrovasculaire accident zoals het ziektebeeld officieel heet, onderwijs gehad en in reallife buiten de thuissituatie ermee kennis mogen maken. Het is haast onwerkelijk om ermee geconfronteerd te worden als het in je eigen familie gebeurd. Wat vaak des te schokkender is
Naast het feit dat de film hele herkenbare facetten liet zien heb ik mij ook mateloos geïrriteerd aan bepaalde dingen. De aankondiging in krant en televisiegids? Een film over een man met een hersenbloeding. Welnu.. in de film wordt uitsluitend het woord beroerte gebruikt. Misschien opzet,.. misschien niet. Feit is echter dat meer dan driekwart van de opgetreden beroertes een hersenINFARCT is. Het wordt niet met zoveel woorden gezegd.. maar "er is daar niets meer" spreekt voor zichzelf.. Het aangedane (geïnfarceerde) weefsel is afgestorven en opgeruimd.. en dus in feite raakt de patiënt een stuk van zijn hersenen compleet kwijt.
Een andere ergernis was het gebrek aan empathie van de vrouw van de gespeelde patiënt. In plaats van hem te steunen en hem regelmatig te bezoeken.. en niet direct bij met minste of geringste per direct weg te gaan.. een beschamende vertoning. Natuurlijk.. "hij" is veranderd.. maar om hem dan gelijk maar te laten zitten is weinig inlevend te noemen. Maar goed, iedereen "moet" natuurlijk kunnen doen wat hij of zij wil..
Nog zo'n scene waar ik tenenkrommend naar keek: Arts gaat met patiënt naar anatomisch museum om te laten zien wat er aan scheelt. ?! Gaat natuurlijk nergens over.. ziet er wel interessant uit natuurlijk maar heeft mijns inziens geen functie in de film.. en volstrekt overbodig.
Kortom enerzijds aardig illustrerend anderzijds voor iemand die er dagelijks mee te maken heeft soms tenenkrommend.
Naast het feit dat de film hele herkenbare facetten liet zien heb ik mij ook mateloos geïrriteerd aan bepaalde dingen. De aankondiging in krant en televisiegids? Een film over een man met een hersenbloeding. Welnu.. in de film wordt uitsluitend het woord beroerte gebruikt. Misschien opzet,.. misschien niet. Feit is echter dat meer dan driekwart van de opgetreden beroertes een hersenINFARCT is. Het wordt niet met zoveel woorden gezegd.. maar "er is daar niets meer" spreekt voor zichzelf.. Het aangedane (geïnfarceerde) weefsel is afgestorven en opgeruimd.. en dus in feite raakt de patiënt een stuk van zijn hersenen compleet kwijt.
Een andere ergernis was het gebrek aan empathie van de vrouw van de gespeelde patiënt. In plaats van hem te steunen en hem regelmatig te bezoeken.. en niet direct bij met minste of geringste per direct weg te gaan.. een beschamende vertoning. Natuurlijk.. "hij" is veranderd.. maar om hem dan gelijk maar te laten zitten is weinig inlevend te noemen. Maar goed, iedereen "moet" natuurlijk kunnen doen wat hij of zij wil..
Nog zo'n scene waar ik tenenkrommend naar keek: Arts gaat met patiënt naar anatomisch museum om te laten zien wat er aan scheelt. ?! Gaat natuurlijk nergens over.. ziet er wel interessant uit natuurlijk maar heeft mijns inziens geen functie in de film.. en volstrekt overbodig.
Kortom enerzijds aardig illustrerend anderzijds voor iemand die er dagelijks mee te maken heeft soms tenenkrommend.
0 Comments:
Post a Comment
<< Home