Disappointed.

En ik was in zulk een goed humeur een paar dagen geleden. Tot dat ene telefoontje uit Noorwegen.. Ik dacht het allemaal zo goed geregeld te hebben.. Vliegen, treinen, dagje cruisen, dagje shoppen en dan terugvliegen.. Totdat blijkt dat de boot opeens niet vaart en ik dus een gat van een dag binnen twee weken voor het afreizen moet gaan zien op te vullen voor een redelijk prijs. Dat is natuurlijk uiteindelijk wel gelukt.. maar het is zó jammer.. want dat stukje cruisen was nou net een van de leukste stukjes.. Langs de Lofoten.. Als het weer een beetje meezat met het Noorderlicht op open zee.. Helaas.. foutje.. boot in reparatie.

De zin om het noors onder de knie te krijgen was gelijk ook een stuk minder,.. net als de zin om er naartoe te emigreren.. Nu uiteindelijk dus nog wel een, hopelijk bijzondere, complete reis geregeld.. over 3 dagen kan het feest beginnen! Maar de teleurstelling bijft..

Playlist..

Maar, wat drijft mij nu dan wel? Allereerst mijn kleine nichtje. Zoveel uitstraling als zij nu al heeft op de foto's die ik van haar maak.. dat beloofd wat voor de toekomst.
En dan naast het werk zijn de vrije dagen een welkome afwisseling die ik helaas niet maximaal kan benutten. Enerzijds omdat het aantal net te kort is voor een goede mini-vakantie en aan de andere kant zijn de vakantieplannetjes toch net iets te kostbaar om telkens uit te voeren. Maar, ALS zo'n vakantietje zich aandient levert mij dat veel stressrelief (alhoewel, zoals bij mijn laatste trip toen de bagage de vlucht niet had gehaald.. is dat wel balen). Volgende trip gaat hopelijk toch naar Tromsø. Even het noorderlicht zien te vangen lijkt mij fantastisch. Al las ik laatst al van iemand dat dat misschien toch ook net iets te ambititeus is om dat "even" te doen.

Qua muziek hangt dus nog steeds die Pokerface van Lady Gaga in de iPod. Net als Harrys Gym. Vandaag is daar dus Command van Client bijgekomen. En net is de iTunes-store wat betreft M83 weer uitgekocht. (Niet gedacht dat zoveel muziek wel digitaal maar niet (meer) analoog te krijgen is).

Moe/Raar/etc.

Gaat het ooit nog goed komen? Daar lijkt het niet op. De hoop op een eenduidige vervolg opleiding lijk ik inmiddels al op te hebben gegeven. Dingen blijven gewoon net niet lekker genoeg te beklijven. Irritatie over verslaglegging enzo van collega's. Bazen die je niet laten uitspreken. Kortom, die paar vrije dagen moet ik maar eens goed gaan benutten.

En dan mijn debacles t.a.v. de andere sexe.. dat ik helemaal hopeloos. Zo ontmoette ik gisteren een vriendin van mijn collega (of ze single weet ik niet,.. maar goed zo natuurlijk best wel kunnen).. we komen in gesprek (jippie).. maar dan wordt ik weer eens, zoals wel vaker, afgeleidt.. Ik zie/groet een oud collega.. en voordat ik er erg in heb staat zij er maar een beetje verloren bij. AUWWWW. Shoot.. Nou was ik zoiezo al niet helemaal fris.. na mijn nachtdienst.. maar dan nog. Hitless and certain miss.. zoals gebruikelijk..

Vandaag dan eindelijk de nieuwste CD van Client binnen gekregen.. Na de eerste keer beluisteren kon ik mij niet meer herinneren waarom ik deze dames uberhaupt half Europa was nagereisd en nu al plannen dacht te moeten maken voor een vervolgtour in 2009.. De muziek bekleef niet.. na de 2e draaibeurt ging het al iets beter.. maar toch, op een of andere manier is de glans er een beetje af. Ik hoorde de afgelopen tijd al meer en betere nieuwe CD;s..
Misschien ben ik wel te kritisch.. Maar met al die verloren hoop-incidenten vrees ik het ergste. Ik word gewoon een oude eenzame zeur.