Tja, aan alle mooie dingen komt een eind. Gisteren terug gekomen van weer een enerverende cruise over de atlantische oceaan en de middelandse zee.. met mijn ouders.. dat dan weer wel. Maar ja, iemand moet toch verstandig die rolstoel kunnen verplaatsen en voor evt. aanvullende zorg en fotografie zorgen?
Het grootste nadeel van de cruises die ik tot vandaag gemaakt hebt is de reder. MSC. Ooit bekend worden als vrachtvervoerder.. nu "groots" in het verplaatsen van grote groepen, met name Italianen, over de diverse zeeën en oceanen. Nu is het natuurlijk ook een Italiaanse reder.. maar dan nog. Het "volk" zelf zorgde, zoals altijd, goed voor zichzelf.. zonder enige vorm van schaamte werd alles keurig in en voor de Italianen geregeld,.. maar de vertalingen en het amusement in andere talen liet nogal eens forse steken vallen. Een kapitein die bijna geen woord Engels praat?! TE gek voor woorden. Gelukkig kwam na elf dagen de verlossing middels een transfer naar huis.. Hoe? Nou gewoon.. met nog meer waardeloze onbeschofte onbehulpzame Italianen in bus, bij het vliegveld en in het Vliegtuig. Het is al weer enige tijd geleden dat ik ZO blij was weer (even) thuis te komen.
Een ander probleem wat zich tijdens de vakantie openbaarde was de sensor van mijn camera. Nee, geen crop-factor-camera.. FS! Dus méér sensor.. en dus ook meer stofhappend. Ik dacht 'm goed te hebben gereinigd vóór vertrek.. niet dus. I.p.v. stof zaten er zowaar zelfs strepen op de sensor. Ahum.. oeps.. en daar kwam ik dus pas na een dag of 2 en 250 foto's verder pas achter.. Het opnieuw reinigen leidde tot weer (meer) stof.. en later weer meer strepen. Pas na een halve reis lukte het na een half uur bijna poetsen om de sensor echt schoon te krijgen.. nou ja.. een enkel stofje zal er vast nog wel op hebben gezeten.. maar ik streeploos was op dat moment het bereikte doel. Gelukkig.. anders had ik echt voor "niks" met mijn bakbeest rondgesjouwd.
